Aşk değil bu merhamet
akşamın durmayan atlarından anlıyorum bunu
zaman boşluklarında dönmeyen başımdan
İki sayıklama arasına bir günü sıkıştırıyorum
Biliyorum, aşk değil bu merhamet
sözgelimi bir tramvay özlüyor beni
zihni karışıyor bir ırmağın
denizin çukurlarına saklamak geliyor içimden
bütün çalar saatleri...
Çünkü bir pusu düzenliyor her şeyi
av ve ölüm mevsimlerini
Bense yanımda huysuz bencil bir çocuk
bir ikindi vakti
açık bırakılmış o pencereyi düşlüyorum
Yavaş yavaş ölüyor bütün romantikler
hızla iyileşmiyor aşk yaraları...
Cezmi Ersöz
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder